hangimiz korkmadık küçükken
yatağımızın ya da gardrobumuzun içindeki öcülerden? Ben çok
korkardım.. çıksa ortaya bana ne yapacaktı? Işte onu hiç
düşünmedim, görmediğim bilmediğim bişeyden korktum ölümüne..
büyüdükçe öğrendim.. asıl öcüler tam karşımızda çoğu
zamanda hayatımızın merkezine koyduğumuz insanlarmış..
hangimiz aldatılmadık? Umarım
aldatılmayanlar çoğunluktadır..
ben aldatılmayı çok küçük yaşta
öğrendim.. babam annemi aldattığında daha orta birinci
sınıftaydım. Aile hayatımız evimiz huzurumuz herşey bitmişti..
korkunç şeyler görmüştüm.. babam bizi bi kadın için yok
etmişti. Çekirdek ailemiz buna direnemedi haliyle.. annemden
öğrendim aldatılmak asla affedilemez bi hataydı..
başıma hiç gelmediğini düşündüm
yıllarca.. kim bilir belkide geldi ve benim ruhum duymadı..
düne kadar..
5 ay.. ömrüm dediğim herşeyimsin
diyen.. senden hiçbişey için vazgeçmem diyen adamın beni
aldattığını görene kadar..
aptal bi kadın diilim.. aksine cin
gibiyimdir. Ki aldatıldığımıda farkettim.. bi huzursuzluk içime
sinmeyen bişeyşer bişeyler.. tabiiki inkar etmeler üste çıkmalar
bana kendimi suçlu hissettirmeler.. ki ben günlerdir kendimi
kahreder olmuşum ilişkimin içine sıçıyorum ne yapıyorum ben
dıye.. Allah büyük.. çok dua ettim bişey varsa gözüme göster
Allahım diye.. Çok şükür kalbim temizmiş, Allahın sevdiği
kuluymuşum.. gösterdi.. hiç umulmadık bi anda bi yerde kızı
sacından öpüp sarıldı ve dönüp beni gördü..
kendimi kaybetmişim.. hakaretler
beddualar apartopar magazadan cıkardı beni.. güvenlikler geldi avm
nin önüne çıktık.. üstüme yürüdü.. herşeyi mahvettiğimi
söyledi.. vs vs..
sonra sakinleştik.. özür diledi..
''ben seni ailemden çok seviyorum
senden ayrılamadım ögze alamadım seni kaybetmeyi..'' ben
hakaretler.. ''bi eşşeklik ettim, heyecanlı geldi, beğeniydi,
işler yolundan çıktı.. bitiricektim..'' bitirdin zaten bizi
bitirdin..
banka hesabımız bir olmuş,
cüzdanımız bir olmuş, beraber tv ps vs alınmış.. evindeki
çamaşır deterjanını bile takip eder hatırlatır alır olmuşum
vs.. ondan çok onu düşünür olmuşum.. kazağı yok gidilir
alınır.. o düşünmez almaz üşür hasta olur.. benden önce o..
meğer o arada o eve başka kız
sokuyomuş adam.. arkasından 'hüff bu kızamı bakıcam tipim bile
diil tipine bak Allah aşkına aşkım saçmalıyosun' dediği kız..
91 li kız.. çocuk dediği kız..
sonuç: uyuyamıyorum.. yemek
yiyemiyorum.. sigaraya tekrar başladım.. boğazımda bi düğüm
offlayıp duruyorum sanki çok derin bi offff çeksem içimdeki o
hisler çıkıp gidicek gibi.. gitmiyo.. içim acıyo.. o gördüğüm
an aklımdan çıkmıyo, gözümün önünden gitmiyo..henüz hiç
ağlayamadım. O patlama ne zaman gerçekleşicek bilmiyorum..
hayatıma devam etmek istiyorum.. ama bi daha kime nasıl
güvenebilirim.. hiç bi fikrim yok.. Allah karşımıza vizdanı
olan, Allah korkusu olan insanlar çıkarsın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder